春草碧 仆一节从军吴秀间，近始谒告还家，

春草碧 仆一节从军吴秀间，近始谒告还家，拼音版、注音及读音

yòu diào chūn cǎo bì cí jiàn yí，yǐ shí huì hé zhī yì，qíng wén kǔn huān，yì yú yán biǎo，huì zhì wò yě。zhé yī fāng yùn，yōng xiě xià chén，wèi xiān shī zhī qī xiè yún rú guān bù jiě míng tāo lüè。dǐ chǔ shì shēng yá，yún mén yuē。wú duān jì jī bīng gē，huì zhàng huāng hán yuàn qiū hè。suì mù qiě guī lái，qíng rú zuó。gù rén jǐ dù chuán xīn，céng fán shǒu xuē。mén wài jiàn xiān chá，xū tíng bó。lǎo lái suì yuè wú hé，qǐ yǔ dāo guī jiǔ hái yào。sān dǎo jǐng cháng chūn，xún jù lè。
又调春草碧词见遗，以识会合之意，情文悃欢，溢於言表，惠至渥也。辄依芳韵，庸写下忱，为先施之期谢云儒冠不解明韬略。底处是生涯，云门约。无端寄迹兵戈，蕙帐荒寒怨秋鹤。岁暮且归来，情如昨。故人几度传心，曾烦手削。门外见仙槎，须停泊。老来岁月无何，乞与刀圭九还药。三岛景长春，寻具乐。