沁园春 畅泊然纯甫由山东佥宪谢病归襄阳，

沁园春 畅泊然纯甫由山东佥宪谢病归襄阳，拼音版、注音及读音

shì shì hé qióng，yù hé wú méi，fēi shēng yǒu dān。kàn bīng chén wō jiǎo，zhēng zhī dì zhǎi，yún chuí péng yì，qǐ xìn tiān kuān。yī yǔ hóu fēng，jiǔ jiē yè zhuǎn，bái fà shí nián bù tiáo guān。rén céng shuō，dào běn lái fēn dìng，wǎng le xīn jiān。gǒu fēi wú yǒu chéng nán。wèn guǎng shà hé shí qiān wàn jiān。xiàn chái fēi cǎo gé，zì chéng xiāo sǎ，xié fēng xì yǔ，bù yòng zhē lán。huī qù qīng cōng，hū lái bái niǎo，yào bàn piān zhōu huà lǐ kàn。áo yóu ěr，jǐn cái qíng fēng diào，fù yǔ xī shān。
世事何穷，遇合无媒，飞升有丹。看兵尘蜗角，争知地窄，云垂鹏翼，岂信天宽。一语侯封，九阶夜转，白发十年不调官。人曾说，道本来分定，枉了心艰。苟非吾有诚难。问广厦何时千万间。羡柴扉草阁，自成潇洒，斜风细雨，不用遮拦。麾去青骢，呼来白鸟，要伴扁舟画里看。遨游耳，尽才情风调，付与溪山。