为学一首示子侄

为学一首示子侄拼音版、注音及读音

　　 tiān xià shì yǒu nán yì hū?wèi zhī，zé nán zhě yì yì yǐ bù wéi，zé yì zhě yì nán yǐ。rén zhī wéi xué yǒu nán yì hū?xué zhī，zé nán zhě yì yì yǐ bù xué，zé yì zhě yì nán yǐ。

　　天下事有难易乎？为之，则难者亦易矣；不为，则易者亦难矣。人之为学有难易乎？学之，则难者亦易矣；不学，则易者亦难矣。

　　 wú zī zhī hūn，bù dǎi rén yě，wú cái zhī yōng，bù dǎi rén yě dàn dàn ér xué zhī，jiǔ ér bù dài yān，qì hū chéng，ér yì bù zhī qí hūn yǔ yōng yě。wú zī zhī cōng，bèi rén yě，wú cái zhī mǐn，bèi rén yě píng qì ér bù yòng，qí yǔ hūn yǔ yōng wú yǐ yì yě。shèng rén zhī dào，zú yú lǔ yě chuán zhī。rán zé hūn yōng cōng mǐn zhī yòng，qǐ yǒu cháng zāi?

　　吾资之昏，不逮人也，吾材之庸，不逮人也；旦旦而学之，久而不怠焉，迄乎成，而亦不知其昏与庸也。吾资之聪，倍人也，吾材之敏，倍人也；屏弃而不用，其与昏与庸无以异也。圣人之道，卒于鲁也传之。然则昏庸聪敏之用，岂有常哉？

　　 shǔ zhī bǐ yǒu èr sēng: qí yī pín，qí yī fù。pín zhě yǔ yú fù zhě yuē:" wú yù zhī nán hǎi，hé rú?" fù zhě yuē:" zi hé shì ér wǎng?" yuē:" wú yī píng yī bō zú yǐ。" fù zhě yuē:" wú shù nián lái yù mǎi zhōu ér xià，yóu wèi néng yě。zi hé shì ér wǎng!" yuè míng nián，pín zhě zì nán hǎi hái，yǐ gào fù zhě，fù zhě yǒu cán sè。

　　蜀之鄙有二僧：其一贫，其一富。贫者语于富者曰：“吾欲之南海，何如？”富者曰：“子何恃而往？”曰：“吾一瓶一钵足矣。”富者曰：“吾数年来欲买舟而下，犹未能也。子何恃而往！”越明年，贫者自南海还，以告富者，富者有惭色。

　　 xī shǔ zhī qù nán hǎi，bù zhī jǐ qiān lǐ yě，sēng fù zhě bù néng zhì ér pín zhě zhì yān。rén zhī lì zhì，gù bù rú shǔ bǐ zhī sēng zāi? shì gù cōng yǔ mǐn，kě shì ér bù kě shì yě zì shì qí cōng yǔ mǐn ér bù xué zhě，zì bài zhě yě。hūn yǔ yōng，kě xiàn ér bù kě xiàn yě bù zì xiàn qí hūn yǔ yōng，ér lì xué bù juàn zhě，zì lì zhě yě。

　　西蜀之去南海，不知几千里也，僧富者不能至而贫者至焉。人之立志，顾不如蜀鄙之僧哉?是故聪与敏，可恃而不可恃也；自恃其聪与敏而不学者，自败者也。昏与庸，可限而不可限也；不自限其昏与庸，而力学不倦者，自力者也。