白公咏史

白公咏史拼音版、注音及读音

　　 dōng pō zhì lín yún:" bái lè tiān cháng wèi wáng yá suǒ chán，biǎn jiāng zhōu sī mǎ。gān lù zhī huò，shì wǒ qīng shān dú wǎng shí。lè tiān qǐ xìng rén zhī huò zhě zāi?gài bēi zhī yě。" yǔ dú bái jí yǒu yǒng shǐ yī piān，zhù yún: jiǔ nián shí yī yuè zuò。qí cí yuē:" qín mó lì rèn zhǎn lǐ sī，qí shāo fèi dǐng pēng lì qí。kě lián huáng qǐ rù shāng luò，xián wò bái yún gē zǐ zhī。bǐ wèi zū hǎi jī shàng jǐn，cǐ zuò luán huáng tiān wài fēi。qù zhě xiāo yáo lái zhě sǐ，nǎi zhī huò fú fēi tiān wèi。" zhèng wèi gān lù shì ér zuò，qí bēi zhī zhī yì kě jiàn yǐ。
　　东坡《志林》云：“白乐天尝为王涯所谗，贬江州司马。甘露之祸，乐天有诗云：‘当君白首同归日，是我青山独往时。’不知者以乐天为幸之，乐天岂幸人之祸者哉？盖悲之也。”予读白集有《咏史》一篇，注云：九年十一月作。其词曰：“秦磨利刃斩李斯，齐烧沸鼎烹郦其。可怜黄绮入商洛，闲卧白云歌紫芝。彼为菹醢机上尽，此作鸾凰天外飞。去者逍遥来者死，乃知祸福非天为。”正为甘露事而作，其悲之之意可见矣。