孟蜀避唐讳

孟蜀避唐讳拼音版、注音及读音

　　 shǔ běn shí jiǔ jīng jiē mèng chǎng shí suǒ kè，qí shū" yuānshì mín" sān zì jiē quē huà，gài wèi táng gāo zǔtài zōng huì yě。chǎng fù zhī xiáng，cháng wèi zhuāng zōngmíng zōng chén，rán yú" cún xùsì yuán" zì nǎi bù huì。qián shǔ wáng shì yǐ chēng dì，ér qí suǒ lì lóng xīng sì bēi，yán jí táng zhū dì，yì jiē bàn quē，nǎi zhī táng zhī zé yuǎn yǐ。

　　蜀本石《九经》皆孟昶时所刻，其书“渊、世民”三字皆缺画，盖为唐高祖、太宗讳也。昶父知祥，尝为庄宗、明宗臣，然于“存勖、嗣源”字乃不讳。前蜀王氏已称帝，而其所立龙兴寺碑，言及唐诸帝，亦皆半阙，乃知唐之泽远矣。