上官桀

上官桀拼音版、注音及读音

　　 hàn shàng guān jié wèi wèi yāng jiù lìng，wǔ dì cháng tǐ bù ān，jí yù，jiàn mǎ，mǎ duō shòu，shàng dà nù:" lìng yǐ wǒ bù fù jiàn mǎ xié?" yù xià lì，jié dùn shǒu yuē:" chén wén shèng tǐ bù ān，rì yè yōu jù，yì chéng bù zài mǎ。" yán wèi zú，qì shù háng xià。shàng yǐ wéi zhōng，yóu shì qīn jìn，zhì yú shòu yí zhào fǔ shǎo zhǔ。yì zòng wèi yòu nèi shǐ，shàng xìng dǐng hú，bìng jiǔ，yǐ ér zú qǐ xìng gān quán，dào bù zhì，shàng nù yuē:" zòng yǐ wǒ wèi bù xíng cǐ dào hū?" xián zhī，suì zuò yǐ tā shì qì shì。èr rén zhě qí shǐ huò zuì yī yě，jié yǐ yī yán zhī gù chāo yòng，ér zòng jí zhū，kě wèi xìng bù xìng yǐ。

　　汉上官桀为未央厩令，武帝尝体不安，及愈，见马，马多瘦，上大怒：“令以我不复见马邪？”欲下吏，桀顿首曰：“臣闻圣体不安，日夜忧惧，意诚不在马。”言未卒，泣数行下。上以为忠，由是亲近，至于受遗诏辅少主。义纵为右内史，上幸鼎湖，病久，已而卒起幸甘泉，道不治，上怒曰：“纵以我为不行此道乎？”衔之，遂坐以他事弃市。二人者其始获罪一也，桀以一言之故超用，而纵及诛，可谓幸不幸矣。