人君寿考

人君寿考拼音版、注音及读音

　　 sān dài zhī qián，rén jūn shòu kǎo yǒu guò bǎi nián zhě。zì hànjìntángsān guónán běi xià jí wǔ jì，fán bǎi sān shí liù jūn，wéi hàn wǔ dìwú dà dìtáng gāo zǔ zhì qī shí yī，xuán zōng qī shí bā，liáng wǔ dì bā shí sān，zì yú zhì wǔ liù shí zhě yì xiān。jí cǐ wǔ jūn ér lùn zhī。liáng wǔ zhào hòu jǐng zhī huò，yōu rǔ gào zhōng，xuán yǐ wáng guó xuán zōng shēn zhì dà luàn，bō qiān shī yì，yǐn hèn ér méi。xiǎng zuò jiǔ cháng，fān yǐ wéi hài，gù yǐ bù zú yán。hàn wǔ mò nián，wū gǔ shì qǐ，zì huáng tài zǐgōng zhǔhuáng sūn jiē bù dé qí sǐ，bēi shāng chóu jǔ，qún chén shàng shòu，jù bù jǔ shāng，yǐ tiān xià fù zhī bā suì ér。wú dà dì fèi tài zǐ hé，shā ài zǐ lǔ wáng bà。táng gāo zǔ yǐ qín wáng zhī gù，liǎng zi shí sūn tóng rì bìng mìng，bù dé yǐ ér shàn wèi，qí fāng cùn wèi rú hé?rán zé wǔ jūn zhě suī yǒu chóng gāo zhī wèi，xiǎng qí dié zhī shòu，jìng hé yì zāi!ruò guāng yáo tài shàng huáng dì zhī fú，zhēn kě yú tiān rén zhōng qiú zhī。

　　三代之前，人君寿考有过百年者。自汉、晋、唐、三国、南北下及五季，凡百三十六君，唯汉武帝、吴大帝、唐高祖至七十一，玄宗七十八，梁武帝八十三，自余至五六十者亦鲜。即此五君而论之。梁武召候景之祸，幽辱告终，旋以亡国；玄宗身致大乱，播迁失意，饮恨而没。享祚久长，翻以为害，固已不足言。汉武末年，巫蛊事起，自皇太子、公主、皇孙皆不得其死，悲伤愁沮，群臣上寿，拒不举觞，以天下付之八岁儿。吴大帝废太子和，杀爱子鲁王霸。唐高祖以秦王之故，两子十孙同日併命，不得已而禅位，其方寸为如何？然则五君者虽有崇高之位，享耆耋之寿，竟何益哉！若光尧太上皇帝之福，真可于天人中求之。